Wielu moich klientów prowadzi działalność handlową na rynkach zagranicznych, poszerzając swoje możliwości sprzedaży zarówno w Unii Europejskiej, jak i poza jej granicami. Transakcje te dzielimy na wewnątrzwspólnotowe oraz z krajami trzecimi. Dziś przybliżę temat wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).
Czym jest WDT?
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów oznacza wywóz towarów z Polski do innego państwa członkowskiego UE. Aby transakcja mogła zostać uznana za WDT i skorzystać ze stawki 0% VAT, muszą zostać spełnione określone warunki:
Warunki uznania transakcji za WDT:
Nabywca towaru:
- Posiada numer VAT-UE nadany przez inne państwo członkowskie UE.
- Może być osobą prawną niebędącą podatnikiem VAT, ale zarejestrowaną na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.
Dostawca towaru:
- Jest zarejestrowany do VAT-UE w Polsce.
- Posiada dowody potwierdzające wywóz towarów przed terminem złożenia JPK_V7.
Jakie dokumenty potwierdzają WDT?
W celu zastosowania 0% stawki VAT niezbędne jest posiadanie dowodów potwierdzających wywóz towarów. Dokumenty te mogą pochodzić zarówno z polskiej ustawy o VAT, jak i z unijnego Rozporządzenia 282/2011.
Podstawowe dokumenty:
- Dokumenty przewozowe od spedytora potwierdzające dostarczenie towarów do innego kraju UE.
- Specyfikacja ładunku.
- Korespondencja handlowa i zamówienie od nabywcy.
- Dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu.
- Dowód zapłaty za towar.
- Oświadczenie nabywcy o odbiorze towaru.
Unijne Rozporządzenie 2018/1912 dodatkowo określa dwie grupy dokumentów:
- Grupa A: np. podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za przewóz lotniczy.
- Grupa B: np. polisa ubezpieczeniowa, dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za transport, urzędowe potwierdzenie dostawy.
Aby transakcja mogła zostać uznana za WDT, konieczne jest posiadanie dwóch niezależnych dokumentów – dwóch z grupy A lub jednego z grupy A i jednego z grupy B.
Obowiązek podatkowy w WDT
Obowiązek podatkowy powstaje w momencie wystawienia faktury, jednak nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po dostawie towaru. Co ważne, zaliczka na poczet przyszłej dostawy nie rodzi obowiązku podatkowego.
Jeżeli przedsiębiorca nie zgromadzi wymaganych dokumentów potwierdzających WDT w terminie, musi wykazać transakcję jako dostawę krajową i zastosować właściwą stawkę VAT (np. 23%). Gdy tylko otrzyma wymagane dokumenty, ma prawo do skorygowania rozliczenia i zastosowania stawki 0%.
Eksport towarów – czym różni się od WDT?
Eksport oznacza wywóz towarów poza Unię Europejską. Może on odbywać się w dwóch formach:
- Eksport bezpośredni – gdy towar wysyła sprzedawca.
- Eksport pośredni – gdy transport organizuje nabywca.
Stawka 0% VAT ma zastosowanie, jeśli przedsiębiorca posiada dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza UE przed upływem terminu złożenia JPK_V7. W przypadku eksportu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów lub otrzymania całości bądź części zapłaty.
Dokumenty potwierdzające eksport:
- Elektroniczny komunikat IE-599 z systemu celnego.
- Zgłoszenie wywozowe w formie papierowej potwierdzone przez organ celny.
- Inne urzędowe dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza UE.
Jeśli przedsiębiorca nie posiada wymaganych dokumentów w terminie, nie wykazuje tej dostawy w ewidencji sprzedaży do czasu ich uzyskania.
Podsumowanie
WDT i eksport towarów to transakcje pozwalające przedsiębiorcom rozwijać działalność na rynkach zagranicznych, jednak wymagają one spełnienia ściśle określonych warunków formalnych i dokumentacyjnych. W moim biurze rachunkowym Financial dbamy o to, aby nasi klienci rozliczali te transakcje zgodnie z obowiązującymi przepisami, minimalizując ryzyko błędów i niepotrzebnych korekt. Jeśli masz pytania dotyczące rozliczeń międzynarodowych, chętnie pomogę!